Psalms 36

Ang Pagkamalaot sang Tawo kag ang Kaayo sang Dios

Ginsulat ni David nga alagad sang Ginoo. Sa direktor sang mga manugkanta.

1Ini ang mensahi nga ginatago ko sa akon tagipusuon
parte sa pagkamakasasala sang malain nga tawo:
Ini ang mensahi…malain nga tawo: ukon, Nagapanghikot ang sala sa tagipusuon sang malain nga tawo.

Ang malain nga tawo wala sing kahadlok sa Dios.
2Tungod kay mataas ang pagtan-aw niya sa iya kaugalingon,
indi niya makita ang iya kalaot para kaugtan niya kuntani ini.
3Malain kag kabutigan ang iya ginahambal.
Wala na niya ginahimo kon ano ang husto kag ang maayo.
4Bisan nagahigda siya nagaplano siya sing malain.
Desidido siya nga maghimo sang indi maayo,
kag wala niya ginasikway ang malain.

5Ang imo gugma kag katutom, Ginoo, indi matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
6Ang imo pagkamatarong mabakod pareho sa mataas nga mga bukid.
Ang imo paghukom indi matungkad pareho sa kadadalman sang dagat.
Ginatatap mo, Ginoo, ang mga tawo kag mga sapat.
7Daw ano kabilidhon sang imo gugma, O Dios.
Ginaprotektaran mo ang mga tawo
pareho sang pagprotektar sang pispis sa iya mga buto sa idalom sang iya pakpak.
8Nagapaayaw sila sa kabugana sang pagkaon sa imo balay;
ginapainom mo sila sa imo manami nga tubig.
9Kay ikaw ang ginahalinan sang kabuhi.
Ginapasanagan mo kami,
kag nagakasanagan ang amon hunahuna.
10Padayuna ang imo paghigugma sa mga nagakilala sa imo.
Padayuna ang imo paghimo sang matarong sa mga nagakabuhi sang husto.
11Indi pagtuguti nga pierdihon ako sang akon malain
kag bugalon nga mga kaaway.
12Malaglag gid man inang malain nga mga tawo
kag indi na gid makabangon.
Copyright information for HilAPD